قرآن کریم.
ابن ابی‌شیبه، حافظ عبدالله بن محمد. ( ۱۴۲۸). مصنف ابن ابی شیبة فی الأحادیث و الآثار. بیروت-لبنان: دارالفکر.
ابن حبان، محمد بن حبان. (بی‌تا). صحیح ابن حبان. تصحیح احمد محمد شاکر. مصر: دارالمعارف.
ابن عاشور، محمد طاهر. (۱۴۲۰) .تفسیر التحریر و التنویر. بیروت، لبنان: مؤسسة التاریخ العربی.
ابن ماجه قزوینی، ابوعبدالله محمد بن یزید .(۱۴۱۸). سنن ابن ماجه. تصحیح : بشار عواد معروف. بیروت- لبنان: دارالجیل.
ابن منظور، محمد بن مکرم. (۱۴۱۴). لسان العرب بیروت - لبنان: دار صادر.
أبو داوود سجستانی، سلیمان بن اشعث. (۱۴۲۰). سنن ا بوداود، قاهره-مصر: دارالحدیث.
ابوعطا، محمد؛ تبریزیان، حمیدرضا؛ ذوالفقاری، سهیل. (۱۳۹۹). ضرب زوجه به وسیله زوج در آیه ۳۴ سوره نساء از مفهوم تا اجرا. مطالعات فقه و حقوق اسلامی. ۲۲، ۳۴-۷
احمد ابوسلیمان، عبدالحمید. (۱۴۲۲ق). ضرب المرأة وسیلة لحل الخلافات الزوجیة؟! دمشق، سوریه: المعهد العلمی للفکر الاسلامی- دارالفکر.
اسماعیلی طاهری، احسان. (۱۳۹۴). تعلق عام و تعلق خاص در متعدی سازی فعل. پژوهشنامه نقد ادب عربی. ۱۱، ۷-۳۸.
انصاری، محمد باقر. (۱۳۸۹). تحقیقی درباره معنای ضرب در آیه نشوز. ترجمان وحی. ۱۳، ۲، ۳۲-۴۰.
الطالبی، محمد. (۱۳۸۴). مسئله تنبیه بدنی زنان (بازخوانی تاریخی آیاتی از سوره نساء). ترجمه مهدی مهریزی. پیام زن. ۱۶۰، ۳۷.
بخاری، ابوعبدالله محمد بن اسماعیل. (۱۴۱۰ق). صحیح البخاری. قاهره- مصر: جمهوریة مصر العربیة وزارة الأوقاف، المجلس الاعلی للشئون الإسلامیة لجنة احیاء کتب السنة.
بی‌نا. ( ۱۳۸۷). «نقض در نقض: رای اصراری دیوان عالی کشور: ایراد ضرب، ترک انفاق و مفارقت ارادی، مثبت حرج زوجه است» مجله قضاوت، 52، ۱۹-۲۲
بیهقی، احمد بن حسین. (۱۴۱۹ق). السنن الکبری. بیروت- لبنان: دارالفکر.
حسینی طهرانی، سید محمد حسین. (۱۴۱۸ق). رساله بدیعیه. مشهد-ایران: انتشارات علامه طباطبایی.
علامه حلی، حسن بن یوسف بن مطهر. (۱۴۲۰ق). تحریر الأحکام الشرعیة على مذهب الإمامیة. تحقیق و تعلیق: جعفر سبحانی و ابراهیم بهادری. قم- ایران: موسسة‌الامام الصادق علیه السلام.
ختال مخلف العبیدی، احمد. (۲۰۱۵م). اسالیب تأدیب الزوجة فی ضوء الوسائل الحدیثة.البحوث و الدراسات الاسلامیة السنة. ۴۱، ۳۵-۷۰.
خزاعی، مجید و همکاران.(۱۴۰۰). نقد و بررسی ترجمه و تفسیر آیه نشوز با تکیه بر وا ژه ضرب. فصلنامه مطالعات قرآنی. ۴۷ ،۲۵۵-۲۷۹
خطیب بغدادی، ابوبکر احمد بن علی.( ۱۴۰۷ق). موضح اوهام الجمع و التفریق. تحقیق: عبدالمعظی أمین قلعجی، بیروت- لبنان: دارالمعرفة.
دیب البغا، مصطفى ؛ محیى الدین دیب مستو. (۱۹۹۸م). الواضح فی علوم القرآن. الطبعة الثانیة. دمشق:دار الکلم الطیب.
الرازی، فخر الدین. (۱۹۸۱م). مفاتیح الغیب. بیروت- لبنان: دار الفکر.
رازی، ابوالفتوح، حسین بن علی (۱۳۷۶). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن .مصحح: یاحقی، محمد جعفر. مشهد- ایران: آستان قدس رضوی،بنیاد پژوهش های اسلامی.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (۱۴۱۲ق). مفردات ألفاظ القرآن. تحقیق صفوان عدنان داوودی. بیروت -لبنان: دار الشامیة.
رشید رضا، محمد. (۱۴۲۶ق). تفسیر القرآن الکریم المشهور بتفسیر المنار. تخریج و شرح: ابراهیم شمس الدین. بیروت- لبنان: دارالکتب العلمیة.
ـــــــــ . (۱۴۲۶ق). حقوق النساء فی الإسلام. تحقیق: احمد فرید مزیدی. بیروت-لبنان: مکتبة دارالکتب العلمیة.
سید رضی، محمد بن حسین. ( ۱۴۰۰). نهج‌‌البلاغه. ترجمه و توضیح: منصور پهلوان. تهران- ایران: دارالکتب الإسلامیة.
ــــــ . (۱۳۸۰). المجازات النبویة. تصحیح: مهدی هوشمند. قم-ایران: دارالحدیث.
روحانی، محمود. ( ۱۴۰۷ق). المعجم الإحصائی لألفاظ القرآن الکریم (فرهنگ آماری کلمات قرآن کریم). مشهد- ایران: مؤسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
الزبیدی، اب‍و ال‍ف‍ی‍ض محمد بن محمد. (۱۴۱۴ق). تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت- لبنان: دارالفکر.
سبحانی، جعفر. (۱۴۱۶ق). نظام النکاح فی الشریعه الاسلامیه الغراء. قم- ایران: موسسه الامام الصادق(ع).
الامام الشافعی، ابوعبدالله محمد بن ادریس. (۱۴۱۰ق). الأم، بیروت- لبنان: دارالمعرفة.
شهید ثانی، زین الدین بن علی. (۱۴۱۳ق). مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الإسلام. قم- ایران: مؤسسة المعارف الإسلامیة.
ـــــــــــ . (۱۴۱۰ ق). الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة. قم- ایران: مکتبة الداوری.
الشوکانی الیمنی، محمد بن علی. (۱۴۱۳ق). نیل الأوطار. تحقیق: عصام الدین الصبابطی، قاهره- مصر: دارالحدیث.
شیخ صدوق (ابن بابویه)، محمد بن علی. (۱۴۱۳ق). من لا یحضره الفقیه. تصحیح علی اکبر غفاری، قم- ایران: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ــــــــ . (بی‌تا). عیون اخبار الرضا (ع). تصحیح سید مهدی حسینی لاجوردی، انتشارات جهان،تهران.
طباطبایی، سید محمد حسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. چاپ پنجم، قم- ایران: دفتر انتشارات اسلامی.
طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن. (۱۴۱۵ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت- لبنان: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طبری، ابوجعفر محمد بن جریر. ( ۱۴۲۲ق). جامع البیان فی تأویل القرآن. تحقیق: عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، قاهره- مصر: دارالهجر.مرکز البحوث و الدراسات العربیة الإسلامیة.
شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن. (۱۳۸۷). التبیان فی تفسیر القرآن. تهران-ایران: المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة.
عبدالرزاق صنعانی، ابوبکر. (۱۴۰۳ق). المصنّف. تحقیق: حبیب الرحمن اعظمی، بیروت-لبنان: المجلس العلمی.
عظیم زاده اردبیلی، فائزه؛ کمالی، فاطمه. (۱۴۰۰). «تحلیل روایی گفتمان قرآن در خصوص ضرب و شتم زنان». نشریه حدیث اندیشه، ۱۶، ۳۱، ۲۲۷-۲۴۸.
فاضل، محمد. (۱۳۸۲). «فلسفه تفاوت‌های زن و مرد در حقوق اسلام». رواق اندیشه، ۲۲، ۹-۲۶.
فاضل هندی، بهاءالدین محمد بن تاج الدین. (۱۳۹۳). کشف اللثام و الإبهام. قم- ایران: دفتر تبلیغات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
فتاحی زاده، فتحیه؛ حسین نتاج، ناهید؛ طاهری، سارا. (۱۴۰۰) «رویکردی ریشه‌شناختی به واژه قرآنی ضرب». مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۵، ۱، ۱۳۱-۱۶۰.
فخر رازی، محمد بن عمر. (۱۴۲۳ق) . مفاتیح الغیب. بیروت- لبنان : دار الفکر.
فیروزآبادی، محمد بن یعقوب. (۱۴۵ق). القاموس المحیط. بیروت- لبنان: د ارالکتب العلمیة.
قانون مجازات اسلامی.
گرجی، ابوالقاسم. (۱۳۸۲). مصاحبه با دکتر گرجی، خردنامه همشهری.
مجلسی، محمد تقی. (۱۴۰۶ق). روضة المتقین. قم- ایران:مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانبور.
مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳ق). بحار الانوار، مؤسسة الوفا، بیروت- لبنان.
محمدی ری‌شهری، محمد و همکاران. (۱۳۹۱). دانشنامه قرآن و حدیث. قم- ایران: موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
مزی، جمال الدین ابوالحجاج یوسف بن عبدالرحمن. (۱۴۰۳ق). تحفة الأشراف بمعرفة الأطراف. الطبعة الثانیة، بیروت- لبنان: المکتب الاسلامی و الدار القیمة.
مشکینی اردبیلی، علی. (۱۴۱۹ق). مصطلحات الفقه و معظم عناوینه الموضوعیة. قم – ایران: نشر الهادی.
معرفت، محمد هادی. (۱۴۲۳ق). شبهات و ردود حول القرآن الکریم. قم- ایران: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
شیخ مفید، ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان. (۱۴۱۳ق) المقنعة. قم- ایران: کنگره جهانی هزاره شیخ مفید.
مصطفوی، حسن. (۱۳۹۳ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران- ایران: مرکز النشر المصطفوی.
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران- ایران: دارالکتب الاسلامیة.
مهریزی، مهدی. (۱۳۸۴). «تطور دیدگاه‌ها در تفسیر آیه ۳۴ سوره نساء». تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دانشگاه الزهرا، ۲، ۱، ۳، ۷-۳۶.
ــــــــــ . (۱۳۸۲). شخصیت و حقوق زن در اسلام. تهران- ایران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ــــــــــ .( ۱۳۸۹). حدیث پژوهی، قم- ایران: دارالحدیث.
مهریزی، مهدی؛ جعفریان، رسول. (۱۳۹۱). موسوعة المرأة فی الأخبار و الآثار، تهران- ایران: نشر علم.
نجمی‌پور، احمد؛ مشائی، ناهید؛ طباطبایی، سید محمود. (۱۳۹۹). «بررسی تنبیه بدنی زوجه در قرآن و روایات با رویکرد معناشناختی به واژه ضرب»، علوم قرآن وحدیث، ۵۲، ۱، ۱۰۴، ۲۷۸-۲۵۱.
نریمانی، زهره. (۱۴۰۱). «بررسی و ارزش‌گذاری کاربست تضییق مفهومی در واژۀ ضرب در تفاسیر با محوریت آیۀ 34 سورۀ نساء». پژوهشهای قرآن و حدیث، دانشگاه تهران . 55، 1، 247-225.
نسائی، ابوعبدالرحمن احمد بن علی بن شعیب. (۱۴۱۱ق). السنن الکبری، تحقیق: عبدالغفار سلیمان بنداری و سید کسروی حسن، بیروت-لبنان: دارالکتب العلمیة.
نصرتی فرزاد؛ دهقانی، حمید. «بررسی دیدگاه مفسران درباره دستور قرآنی واهجروهن فی المضاجع». دوفصلنامه علمی دین و دنیای معاصر، دانشگاه مفید قم، ۷، ۱۲، ۴۱-۶۴.
نوری طبرسی، میرزاحسین. (۱۴۰۸ق). مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل. بیروت- لبنان: مؤسسة آل‌البیت علیهم السلام لإحیاء التراث.
هدایت نیا، فرج الله. (۱۳۹۵). «نگاهی نو به تفسیر نشوز زوجه در قرآن»، قرآن فقه و حقوق اسلامی،۲، ۴، ۷-۳۴ .
پایگاه اینترنتی سید کمال حیدری به نشانی:
https://alhaydari.com/fa/
)