The Position of Ta’wīl in Usūl al-Fiqh and Its Relation with Foundations of Text Interpretation

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Literature and Humanities, Islamic Azad University, Yasuj Branch, Yasuj, Iran

2 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Social Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran

Abstract

Ta’wīl, i.e. passing from the exoteric meaning of the word to the esoteric meaning, is a method of understanding the text. Since this method seems to be effective for understanding jurisprudential narrative proofs, and on the other hand, there are popular rules in the words of the science of usūl al-fiqh, such as the Appearance Principle, which prevent the interpretive (ta’wīl) approach, it is necessary to evaluate the status of ta’wīl in usūl al-fiqh, as well as, its relation with the Appearance Principle and its difference with interpretation (tafsīr). The main purpose of this research is to recognize the roots of ta’wīl in usūl al-fiqh. The worthy efforts of some of usūlīs in this regard are commendable, although such efforts have been neglected. Based on the descriptive-analytical method, this article tries to identify and introduce them. The most important findings are as follows: the necessity of not being satisfied with the inherent relationship between word and meaning, the necessity of establishing the absolute will of the speaker, the public plural, the necessity of adapting the rules used from the text to the inherent good and bad, synchronizing with the holy legislator intentions, distinguishing between direct and indirect audience, the possibility of departing from the implication of appearance in the assumption of corroboration, and the superiority of conventional meaning over literal meaning. These findings show the interpretive (ta’wīl) capacity of words in usūl al-fiqh to the extent of classical hermeneutics, which attaches ta’wīl to the text, the history of the text, and the intention of the author.

Keywords

Main Subjects

References

ابراهیمی دینانی، غلامحسین. (۱۳۹۰). منطق و معرفت در نظر غزالی. چاپ چهارم، تهران: انتشارات امیر کببر.
ــــــــــــــ . (۱۳۹۰). فلسفه و ساحت سخن. چاپ دوم، تهران: انتشارات هرمس.
ابوزید، نصر حامد.(1999م). الاتجاه العقلی فی التفسیر. بیروت: المرکز الثقافی العربی.
ــــــــــ  .( 1998م). مفهوم النص. بیروت: المرکز الثقافی العربی.
ابن حلاق، وائل. (۱۳۹۵). تاریخ تئوری­های اسلامی. ترجمه محمد راسخ. چاپ چهارم، تهران: انتشارات نی.
احسانی فر لنگرودی، محمد. (۱۳۸۶). اسباب اختلاف الحدیث. چاپ دوم، تهران: انتشارات دارالحدیث.
احمدی، بابک. (1374). کتاب تردید. تهران: نشر مرکز.
ـــــــــ . (1381). هایدگر و پرسش بنیادین. چاپ اول، تهران: نشر مرکز.
ــــــــــ . (1381). ساختار و هرمنوتیک. چاپ دوم، تهران: گام نو.
ــــــ . (1393). آفرینش و آزادی: جستارهای هرمنوتیک و زیبایی‌شناسی. تهران: نشر مرکز.
ــــــــ . ( 1398). ساختار و تأویل متن. چاپ بیستم، تهران‌: نشر مرکز.
اشتهاردی، شیخ علی‌پناه. (۱۴۱۷ق). تقریرات فی اصول الفقه. چاپ اول، قم: انتشارات اسلامی.
انصاری، شیخ مرتضی. (۱۴23ق). فرائد الاصول. چاپ چهاردهم، قم: انتشارات مجمع الفکر الاسلامی.
ـــــــــــ . (1375). فرائد الاصول. قم: انتشارات اسماعیلیان.
بجنوردی، سید محمد حسن. (بی‌تا). منتهی الاصول. قم: انتشارات بصیرتی.
پالمر، ریچارد.ا. (1377). علم هرمنوتیک نظریه تأویل در فلسفه‌های شلایرماخر. دیلتای. هایدگر. گادامر. ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی. چاپ دوم، تهران: هرمس.
پورسعید، رامین. (1394).  آثار فقهی نظریه تأویل با رویکردی بر آرای امام خمینی. پژوهش‌نامه متین. سال هفدهم. شماره 66. صص53-69.
جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (۱۳۶۸). تاریخ معتزله. چاپ اول، تهران: انتشارات گنج دانش.
ـــــــــــ . ( ۱۳۸۱). فلسفه عمومی حقوق_ تئوری موازنه. چاپ اول، تهران: گنج دانش.
ــــــــــ . (۱۳۸۸). الفارق. چاپ دوم، تهران: گنج دانش.
ـــــــــــ . ( ۱۳۸۲). حقوق ثبت. چاپ اول، تهران: گنج دانش.
حسنی، سید حمیدرضا. (۱۳۸۹). عوامل فهم متن (در دانش هرمنوتیک و علم اصول استنباط از دیدگاه پل ریکور و محقق اصفهانی). چاپ اول، تهران: انتشارات هرمس.
حلی، حسن بن یوسف بن مطهر. (۱۳۸۱). مختلف الشیعة. چاپ دوم، قم: بوستان کتاب.
خراسانی، ملا محمد کاظم. (۱۳۶۸). کفایه الاصول. چاپ هفتم، تهران: انتشارات اسلامیه.
ـــــــــــ . (1376). کفایه الاصول. تهران: انتشارات اسلامی.
دهخدا، علی اکبر. (۱۳۷۷). لغت نامه. چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
ریسونی، احمد. (۱۳۸۵). اجتهاد (متن، واقعیت). ترجمۀ محمد محقق. مشهد: انتشارات به نشر.
ساعدی، جعفر. (1381). تبعیت احکام از مصالح و مفاسد. مجله فقه اهل بیت. شمارۀ 29، صص 108- 161.
سید مرتضی، ابوالقاسم علی بن الحسین. (۱۳۶۳). الذریعه الی اصول الشریعه. چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
شیخ صدوق، ابوجعفر محمد بن علی. (۱۴۰۸ ق). علل الشرایع. چاپ اول، بیروت: انتشارات مؤسسه الاعلمی.
طباطبایی، محمد حسین. (1381). قرآن در اسلام. چاپ سوم، قم: بنیاد علوم اسلامی.
طوسی محمد بن الحسن. (۱۳۸۰). الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار. چاپ اول، قم: انتشارات دارالحدیث.
طوسی، محمد بن الحسن. (۱۳۸۹). العده فی علم الاصول. چاپ اول، قم: انتشارات بوستان کتاب.
عابدی شاهرودی، علی و دیگران. (1380). گفتگوهای فلسفه فقه. چاپ دوم، قم: نشر بوستان کتاب.
 فیض، علیرضا. (۱۳۸3). ویژگی­های اجتهاد و فقه پویا (فقه پویا در مکتب سه فقیه). چاپ اول، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
 فیض کاشانی، ملا محسن. (بی‌تا). الوافی. قم: انتشارات مکتبه آیه الله مرعشی نجفی.
 کاتوزیان، ناصر. (۱۳۸۱). حقوق مدنی، دوره عقود معین ۱. چاپ هشتم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
 ــــــــ . (۱۳۹۳). فلسفه حقوق. چاپ پنجم، تهران: انتشارات شرکت سهامی انتشار.
گرجی، ابوالقاسم. (1385). ادوار اصول فقه. چاپ اول، تهران: نشر میزان.
 گرجی و دیگران. (1378). امام خمینی و حکومت اسلامی(مصاحبه‌های علمی). چاپ اول، قم: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س).
گروند، ژان. (1399). از هایدگر تا گادامر در مسیر هرمنوتیک. ترجمه محمد رضا حسینی بهشتی و سید مسعود حسینی. چاپ اول، تهران: نشرنی.
مجلسی، محمد باقر. (۱۳۶۳). بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار. چاپ اول، تهران: انتشارات اسلامیه.
مجتهد شبستری، محمد. (1381). هرمنوتیک کتاب و سنّت. چاپ پنجم، تهران: طرح نو.
ـــــــــ . (1385). تأملاتی در قرائت انسانی از دین. چاپ دوم، تهران: طرح نو.
محقق حلی، نجم‌الدین جعفر بن الحسن. (۱۴۰۳ ق). معارج الاصول. چاپ اول، قم: مؤسسه آل البیت.
محمدی، ابوالحسن. (1380). مبانی استنباط حقوق اسلامی. چاپ چهاردهم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
 مرعشی شوشتری، محمد حسن. (1393). فقه پویا. چاپ اول، تهران: نشر خرسندی.
 مظفر، شیخ محمدرضا. (۱368). اصول الفقه. قم: نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه.
 ــــــــــ . (۱۳۸۳). اصول الفقه. چاپ اول، قم: انتشارات دارالفکر.
معرفت، محمد هادی. (1390). التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء، الطبعه الثانیه. تهران: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیه.
 مکارم شیرازی و جمعی از اساتید حوزه علمیه. (1390). دایره المعارف فقه مقارن. چاپ سوم، قم: نشر امام علی (ع).
 میرزای قمی، ابوالقاسم. (۱۳۷۱). جامع الشتات. چاپ اول، تهران: سازمان انتشارات کیهان.
ــــــــــ . (1378ق). قوانین الاصول. تهران: مکتبه العلمیه الاسلامیه.
نجفی، شیخ محمد حسن. (۱۳۶۵). جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام. چاپ اول. تهران: انتشارات اسلامیه.
 ـــــــــــ . (۱۴۴۰ه). جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام. چاپ سوم، قم: انتشارات اسلامی.
نراقی، ملا احمد. (۱۴۰۸ ق). عوائد الایام. چاپ سوم، قم: انتشارات مکتبه البصیرتی.
 نراقی، ملا محمد مهدی. (۱۳۹۰). انیس المجتهدین (فی علم الاصول). چاپ دوم، قم: انتشارات بوستان کتاب.
نیچه و دیگران. (1381). هرمنوتیک مدرن گزینه جستارها. ترجمه بابک احمدی و مهران مهاجر و محمد نبوی. چاپ سوم، تهران: نشر مرکز.
واینسهایمر، جوئل. (1381). هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی. ترجمه مسعود اولیا. چاپ اول، تهران: نشر ققنوس.
ولایی، عیسی. (1380). فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول. چاپ دوم، تهران: نشر نی.
Comparative Studies on the Schools of Jurisprudence and its Principles
Volume 6, Issue 1 - Serial Number 10
Publisher
May 2023
Pages 92-69

Files

Share

How to cite

Statistics