The Criteria for Recognizing Devotional Rulings in Islamic Jurisprudence

Document Type : Original Article

Authors

1 PHD student, Shafi’i jurisprudence group, Faculty of Law Theology and Political Sciences, Science and Research Branch Islamic Azad University, Tehran, Iran.

2 Assistant Professor, Shafi’i jurisprudence group, Faculty of Law Theology and Political Sciences, Science and Research Branch Islamic Azad University, Tehran, Iran.

3 Associate Professor, Shafi’i jurisprudence group Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran

10.22034/mfu.2022.62663

Abstract

In a general view, Shar'i rulings are divided into two categories: devotional (ta‘abbudī) and explanatory (ta‘līlī). The first category, which is also called rulings of non-reasonable meaning, is such that intellect is not able to understand their detailed wisdom and if it is left to the obligee to determine and recognize them, he will fail to understand them. In contrast to this category, there are explanatory or reasonable rulings. Considering that the judgment of all incidents and events is not specified in the texts and the ruling for many of them is left to the ijtihāds of the mujtahids, it is important and necessary to distinguish between the devotional rulings and the explanatory rulings, whose cause can be discovered and understood, because in devotional rulings there is no way for ijtihād, and ijtihād leads to heresy, while in explanatory rulings, the prohibition of ijtihād would lead to the non-compliance of Shari'a with the conditions, and as a result, to improper ijtihād. In order to understand the devotional rulings, such criteria as lack of reasonableness of meaning, lack of appearance of wisdom, constraint, stability, human inability to understand the cause and lack of explanation have been stated. It seems that among these criteria, only the criterion of constraint can be the real criterion for recognizing the devotional rulings. Firstly, other criteria alone are not considered as sufficient; secondly, some of them overlap or refer to a common meaning; and thirdly, they do not include all the referents of devotional rulings.

Keywords

References

 قرآن کریم
 ابن بابویه، محمد. (1966م). علل الشرایع. نجف: بی‌نا.
 ابن‌ دقیق العید، تقی الدین. (2005م). إحکام الأحکام شرح عمدة الأحکام، تحقیق: مصطفی شیخ مصطفی و مدثر سندس، چ 1. دمشق: مؤسسة الرسالة.
 ابن طاووس، رضی الدین علی بن موسی بن جعفر. (1416ق). اقبال الاعمال، قم.
 ابن‌ عاشور، محمد الطاهر. (1425ق). مقاصد الشریعة الإسلامیة، قطر: وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامیة.
 ابن ‌فارس، احمد. (1399ق). معجم مقاییس اللغة، تحقیق: عبدالسلام هارون، لبنان: دارالفکر.
 ابن ‌منظور، محمد بن مکرم. (1414ق).  لسان العرب لسان العرب، چ 3. بیروت: دار صادر.
 ابن‌ نجیم، ابراهیم. (1387ق). الأشباه و النظائر علی مذهب أبی‌حنیفة النعمان، تحقیق؛ عبدالعزیر محمد‌ الوکیل، مؤسسة حلبی و شرکاءه.
 بخاری، محمد بن اسماعیل. (1422ق). صحیح البخاری، تحقیق:  محمد زهیر، چ 1. دار طوق النجاة.
 بقاعی، ابراهیم. (1413ق). نظم الدرر فی تناسب الآیات والسور، چ2. قاهره: دار الکتاب الاسلامی.
 جوهری، اسماعیل. (1407ق). الصحاح تاج اللغة، چ4. بیروت: دارالعلم للملایین.
 جوینی، عبدالملک بن عبدالله. (1418ق). البرهان فی أصول الفقه، تحقیق: صلاح عویضه، چ 1. بیروت: دار الکتب العلمیة.
 خرشی، محمد، (بی‌تا)، شرح مختصر الخلیل، بیروت: دار الفکر.
 خمینی، روح‌الله. (1401ق). تهذیب الأصول، تحقیق: جعفر سبحانی، قم: مؤسسة النشر الاسلامی(التابعة) لجماعة المدرسین.
 ریسونی، احمد. (1412ق). نظریة المقاصد عند الإمام الشاطبی، چ2. الدار العالمیة للکتاب الاسلامی.
 سیوطی، جلال‌الدین. (1419ق). الأشباه و النظائر فی قواعد و فروع الشافعیة، تحقیق: محمد حسن اسماعیل، بیروت: دارالکتب العلمیه.
 شاطبی، ابراهیم، (بی‌تا)، الاعتصام، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
 شاطبی، ابراهیم، (1417ق).  الموافقات، تحقیق: ابو‌عبیده آل سلمان، چ 1. سعودی: دار ابن عفان.
 شلبی، محمد مصطفی. (1947م). تعلیل الأحکام، قاهره: چاپخانه الأزهر.
 طالقانی، سید محمود. (1362ش). پرتوی از قرآن، شرکت سهامی انتشار تهران.
 طباطبایی، محمدحسین. (1402ق). المیزان، قم.
 طبرسی، احمد بن علی. (1403ق). الاحتجاج، مشهد: نشر مرتضی.
 طیب، سید عبدالحسین. (1415ق). أطیب البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، (کتابخانه مجازی فقاهت).
 عز بن عبدالسلام، عبدالعزیز. (1414ق). قواعد الأحکام فی مصالح الأنام، تعلیق: طه عبدالروف سعد، قاهره: مکتبة الکلیات الازهریة.
 غزالی، محمد، (بی‌تا)، إحیاء علوم الدین، بیروت: دارالقلم.
 غزالی، محمد. (1390ق). شفاء الغلیل فی بیان الشبه والمخیل و مسالک التعلیل، تحقیق: احمد الکبیسی، چ 1. بغداد: چاپخانه ارشاد بغداد.
 فیروزآبادی، محمد بن یعقوب. (1426ق). القاموس المحیط، چ8. بیروت: مؤسسة الرسالة للطباعة والنشر.
 فیض کاشانی، محمد محسن. (1417ق). المحجة البیضاء، قم.
 مجلسی، محمد باقر. (1403ق). بحارالأنوار، بیروت.‌
 مقری، محمد بن محمد. (بی تا).  القواعد، تحقیق احمد بن عبدالحمید، جامعة ام القری.
 مسلم، ابن الحجاج القشیری النیسابوری. (1991م). صحیح مسلم، چ 1. تحقیق: محمد فواد عبدالباقی، بیروت: دار احیاء الکتب العربیة.
 مصطفوی، حسن. (1368ش). التحقیق فی کلمات القران الکریم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
 مظفر، محمدرضا. (1370ش). أصول فقه، چ4. قم: مرکز تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
 نورسی، بدیع الزمان. (2002م). رسائل النور، چ2. قاهره: دارالکتب المصریة.
 نوری، حسین. (1409ق). مستدرک الوسائل، قم.
Comparative Studies on the Schools of Jurisprudence and its Principles
Volume 5, Issue 2 - Serial Number 9
Publisher
October 2022
Pages 237-220

Files

Share

How to cite

Statistics