TY - JOUR ID - 62102 TI - اعتبار رشد برای پایان حضانت در فقه امامیه و شناسایی شاخصۀ رشد در نظام حقوقی ایران JO - مطالعات تطبیقی فقه و اصول مذاهب JA - MFU LA - fa SN - 4407-2676 AU - محقق داماد, مریم السادات AU - صفوی سهی, عطیه سادات AD - استادیار گروه فقه وحقوق خصوصی،استادیار دانشگاه امام صادق(ع)، پردیس خواهران، تهران، ایران. AD - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، پردیس البرز دانشگاه تهران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 4 IS - 2 SP - 162 EP - 137 KW - حضانت KW - بلوغ KW - رشد مالی KW - رشد غیرمالی KW - رشد خاص DO - https://doi.org/10.34785/j023.2021.006 N2 - یکی از سازوکارهای حمایتی از فرزندان در نظام حقوقی ایران حضانت است. این تکلیف از ابتدای تولد بر دوش والدین است، اما در خصوص پایان و موعد آن ابهاماتی وجود دارد. علت این ابهام عدم صراحت قانونگذار در این خصوص است. باتوجه‌به اینکه موضوع حضانت «کودک» است، حقوق‌دانان پایان کودکی (یعنی بلوغ) را برابر با پایان حضانت می‌دانند، اما ازآنجاکه شناسایی خود مفهوم «کودک» محل اختلاف است، لذا این استدلال راه‌گشا نخواهد بود. طبق نظر مشهور فقهای امامیه، رسیدن توأمان به سن «بلوغ و رشد» به معنای پایان حضانت است. اما به‌دلیل مشخص نبودن مفهوم رشد، این نظر نیز موجب ابهام است. مقالۀ حاضر به شیوۀ تحلیلی‌ـتوصیفی و با مراجعه به اسناد کتابخانه-ای در پی آن است که این اختلاف‌ها را شناسایی و معیار مشخصی را برای پایان تکلیف حضانت مطرح کند. با عنایت به نظر مشهور فقها در خصوص شرط دانستن «بلوغ و رشد» برای پایان حضانت، بررسی مفاهیم مختلف رشد (اعم از مالی و غیرمالی)، توجه به مصالح فرزندان در جامعۀ کنونی و عرفی بودن شناسایی رشد، می‌توان به این نتیجه رسید که سن پایان حضانت تا زمانی قابل توسعه است که متخصصان و کارشناسان فرزندان را برای ادامۀ زندگی مستقل رشید تشخیص ‌دهند. پژوهش‌های موجود در این زمینه بسیار اندک و تنها ناظر به طرح بحث کلی سن حضانت است، اما این مقاله با بیان فروض مختلف رشد و توجه ویژه به منابع فقهی، راهکار اصلی را ارائه می‌کند. UR - https://mfu.uok.ac.ir/article_62102.html L1 - https://mfu.uok.ac.ir/article_62102_c7b7c89be81bc9fe75e57cfcecebbbb9.pdf ER -