%0 Journal Article %T اعتبارسنجی استصحاب در دو امر حادث با تاریخ مجهول؛ و تأثیر آن در نقد ماده 873 قانون مدنی %J مطالعات تطبیقی فقه و اصول مذاهب %I دانشگاه کردستان %Z 4407-2676 %A کریمی نیا, محمدمهدی %A موسوی نژاد, سیّداسدالله %D 2022 %\ 03/21/2022 %V 5 %N 1 %P 23-1 %! اعتبارسنجی استصحاب در دو امر حادث با تاریخ مجهول؛ و تأثیر آن در نقد ماده 873 قانون مدنی %K استصحاب %K معلوم التاریخ و مجهول التاریخ %K تقدم و تأخر حادثین %K فقه شیعه %K ماده 873 قانون ‏مدنی.‏ %R doi.org/10.34785/j023.2022.002 %X جریان و یا عدم جریان استصحاب در دو حادثه‌ای که تقدم و تأخر آن دو مشخص نیست، دارای ثمرات فقهی و حقوقی فراوانی در بیشتر ابواب فقه و حقوق می‌باشد و اندیشمندان فقه و حقوق در این مسئله دیدگاه‌های مختلفی ابراز داشته‌اند. در نوشتار پیش‌رو با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‎‌ای و با روش تحلیلِ تطبیقی، آراء دانشمندان فقه و دیدگاه حقوقدانان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که فقها استصحاب را در این مسأله جاری دانسته، ولی به سبب تعارض، اثری برای آن لحاظ نمى‏کنند و به قاعده طهارت، قرعه، احتیاط و .... مراجعه می‌کنند. البته برخی به کلی استصحاب را جاری ندانسته و اصالت طهارت‌‏را مطرح نموده‌اند. فقها با اختلاف در جریان استصحاب، در کیفیت و نوع جهل تفاوت قائل نشده‌اند. حقوقدانان در فرض جهل در زمان حادثه نخست دیدگاه فقیهان را پذیرفته‌اند، ولی در فرض جهل در زمان حادثه دوم، آراء مختلفی دارند. در این مقاله اشکالات ماده 873 قانون مدنی که مخالفت صریح با فقه دارد بررسی شده است. به عنوان یکی از نتایج این پژوهش، و ملاحظه این‌که قانون مدنی ایران، بر گرفته از فقه امامیّه می‌باشد، به نظر می رسد بایستی در محتوا قانون مدنی ایران در موضوع ارث بازنگری صورت گیرد. تفاوت‌های بسیار میان «قانون مدنی ایران» و «فقه امامیّ» منجر به بروز اختلافاتی در مسائلی چون ارث شده است. %U https://mfu.uok.ac.ir/article_62406_a6cb9ada54873c92b72e375dd8af9484.pdf